غدیر گلبانگ عاشقانه و جاودانه هستی است. غدیر یک اتفاق ساده نیست، یک گزینش رحمانی است. آبشاری که از غدیر جریان یافت، نور را در همه گیتی پراکند. عشق را جانی تازه بخشید. حیات را طراوتی نو داد و محبت و دوستی را پدید آورد.

دیدم که به عرش شور و شوقی برپاست

برپاگر این بزم شعف ذات خداست

گفتم به خرد چه اتفاق افتاده

گفتا که عروسی علی و زهراست

درخت را دیده ‏ای که چگونه در پس حلول بهار، شکوفه‏ دار شدن را تجربه می‏کند؟
قنات را دیده ‏ای که با چه اشتیاقی، لحظه تموّج آب را در دل خویش، به رخ کویر می‏کشد؟
کعبه نیز همین ‏گونه، مباهات رویش تو را بر جهان فریاد می‏زند. این کعبه نیست که شکافته می‏شود تا شکفتن تو را لمس کرده باشد؛ این آغوش خداست که برای تحویل دادن تو به آفرینش خویش، گشوده شده است.

صاحب كتاب شرايع كه از فقهاء و دانشمندان بزرگ شيعه است در كتاب فضائل على بن ابيطالب (عليه السلام ) مى نويسد كه ابراهيم بن مهران گفت در شهر كوفه تاجرى بود ابوجعفر نام و در كسب روش بسيار پسنديده اى داشت . سوداى او آميخته به اغراض مادى و ازدياد ثروت نبود بلكه بيشتر توجه به خشنودى و رضايت خدا داشت .
هرگاه يكى از سادات چيزى از او به قرض مى خواست هيچگونه عذر و بهانه اى نمى آورد و به او مى داد. به غلامش مى گفت بنويس على بن ابيطالب (عليه السلام ) فلان مبلغ قرض كرده و آن نوشته را به همان حال مى گذاشت . مدت زيادى بر اين روش گذرانيد تا ورشكسته شد و سرمايه خود را از دست داد. روزى غلام خود را گفت دفتر حساب را بياوريد و هر يك از مديونين كه فوت شده اند نام آنها را از دفتر محو كند و از كسانى كه زنده بودند دستور داد مطالبه نمايد. اينكار هم جبران ورشكستگى او را نكرد. يك روز بر در منزل نشسته بود مردى رد شد و از روى تمسخر گفت چه كردى با كسى كه هميشه او قرض مى دادى و دل خوش كرده بودى كه نامش را در دفتر مى نويسى (منظورش على بن ابيطالب (عليه السلام ) بود.)
تاجر از اين سرزنش اندوهگين شد و با همان اندوه روز را شب كرد. شب در خواب حضرت رسول و امام حسن و امام حسين (عليهم السلام ) را ديد. حضرت رسول (صلى الله عليه و آله و سلم ) به امام حسين فرمود پدرت كجاست ؟ على (عليه السلام ) عرض كرد من در خدمت شمايم . فرمود چرا طلب اين مرد را نمى دهى ؟ گفت اكنون آمده ام در خدمت شما بپردازم و كيسه سفيدى محتوى هزار اشرفى به او داد. فرمود بگير اين حق توست و از گرفتن خوددارى مكن . بعد از اين هر يك از فرزندان من قرض ‍ خواست به او بده ديگر مستمند و فقير نخواهى شد.
ابو جعفر از خواب بيدار شد. ديد كيسه اى كه در دست دارد آن را برداشت و به زوجه خود نشان داد. زنش ابتدا باور نكرد گفت اگر حيله اى به كار برده اى و با اين وسيله مى خواهى مسامحه در حقوق مردم كنى از خدا بترس و نيرنگ و تزوير را ترك كن . تاجر جريان خواب خود را شرح داد. زن گفت اگر به راستى خواب ديده اى و حقيقت دارد آن دفتر را نشان بده . چون دفتر را بررسى كردند، معلوم گرديد هر جا قرض بنام حضرت على بن ابيطالب (عليه السلام ) بوده مبلغ آن محو و ناپديد شده

- مي گويند بايد از حضرت علي (ع) الگو بگيريم!‌ اما چگونه؟!... من يك جوان هستم! يك جوان با خصوصيات خاص دوران جواني! يك جوان با شور و نشاط خاص اين دوران كه به خنده و تفريح، به شور و احساسات نياز دارد و به الگويي كه مرا به شور آورد!

- با تمام اين حرفها، باز هم بهترين الگو براي تو و براي همه،‌مولاي متقيان است: و بخصوص جواني شان!

- جواني حضرت علي (ع) ؟!